چه بسیار، زنان و مردان تاریخ سازاز اقصی نقاط گیتی که در تب وتاب التهاب دوران جنگ سرد به میدان رزم شدند و راه و سرودشان  مشعلی فروزان شد نوجویان را برای دهه ها و دهه ها تکاپو. زنان و مردانی از تبار آفتابها که اثرگذار شدند و تاریخ ساز.از آن جمله است سیمون دوبوار، رفیق، همراه و همرزم فیلسوف شهیر فرانسوی،ژان پل سارتر.سیمون دوبوار در یک هزار و نهصد و هشت میلادی در شهر پاریس در یک خانواده بورژوا بر خشت این جهان افتاد. آنگونه که خود روایت کرده است پدرش یک عاشق تئاتر و بازیگری بوده اما به دلیل موقعیت خانوادگی بعدها از وکالت سر درآورده و به عنوان وکیل در دادگستری فرانسه مشغول به کار شده. مادر سیمون،زنی مذهبی بوده.یک کاتولیک مسیحی سفت و سخت! او می خواهد که سیمون را نیز فردی مذهبی به شیوه خود بارآورد و اما راه سیمون راهی دیگر است... این مساله بعدها هم توسط برخی منتقدان دوبوار مطرح می شد،که چگونه ممکن است دختری تحت تربیت پدری لاابالی و مادری مذهبی و کاتولیک رشد کند و بدل به زنی اثیری شود که سخت به دنبال کسب حقوق برابر برای زنان همه گیتیست. سیمون،از هشت سالگی تکاپوی نوشتن را آغاز می کند. نام او پیوند خورده با دو واژه است."نفی" و"عصیان". اما نه عصیان کور که عصیان علیه جبرهای اجتماعی،طبقاتی و طبیعی! او برانگیزاننده یک نسل بزرگ از زنان و جوانانی بود که در وادی پوچی و سرگردانی نظام سرمایه سالار گرفتار آمده بودند. او به همراه رفیق و یار راهش،ژان پل سارتر،طراح اصلی تفکر اگزیستانسیالیستی بود. وجه مشخصه این تفکر را بینش آنارشیستی آنها از "آزادی" عنوان کرده اند.چیزی که در نهایت سارتر آن را"سودای محال" نامید! سیمون در اوج جوانی در هنگام تحصیل درس "فلسفه" در دانشگاه سوربن با همکلاسی خود" ژان پل سارتر" و "آنتوان بلوایه" آشنا می شود. گفته اند که او دوران دانشجویی خود را در مرز میان لاابالی گری هیپی صفتانه و انتقادات اساسی مارکسیستی نسبت به جامعه بورژوایی خود در نوسان بوده است.فصلی که در نهایت راه ماندگار او را مشخص کرد. نام سیمون جدا از اگزیستانسیالیزم،به عنوان یکی از پایه گذاران فمنیسم معاصر در جهان شناخته می شود. او با نگارش "جنس دوم" یکی از معروفترین و اثرگذارترین آثار نگاشته شده در مورد زنان که به مضامین مختلفی از جمله زیست شناسی،ادبیات،تاریخ پزشکی،سیاست و... می پردازد،انقلابی در محافل روشنفکری و سیاسی جهان به پا کرد. کتابی که در هنگام نگارش آن دیگر به مفهوم "آزادی مطلق"اگزیستانسیالیستی باوری نداشت. دوبوار،در "جنس دوم"بر حقیقتی ژرف انگشت می نهد،او به همه آنها که به عدالت اجتماعی و عدالت جنسی باور دارند یادآوری می کند که«انسانها زن و مرد به دنیا نمی آیند،بلکه زن و مرد تربیت می شوند.» گفته اند که ستیز با حقیقت و طبیعت آدمی در ایده ها و افکار سیمون باعث شده است که این تفکر نتواند بنیان محکم و جدی پیدا کند."جنس دوم" او را به مثابه اعلامیه پر شور فمنیستی گواه بر سرگشتگی دوبوار در میان مفاهیم ضروری عنوان کرده اند. نتیجه فعالیت های ادبی و فلسفی سیمون،پنج رمان،یک نمایشنامه،مقالات،داستانهای کوتاه ، گزارش های روزنامه ای و کتاب بزرگ "اتوبیوگرافی" و کتاب دو جلدی "کهنسالی" است.آثار سیمون دوبوار هنوز و همچنان به عنوان آثار مرجع در معتبرترین دانشگاههای دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. گفته اند که رمانهای سیمون،مملو از حس یاس،اضطراب،وازدگی است و در فضایی مبهم،تاریک و سرد جریان دارند. یکی از منتقدان در مورد دوبوار می گوید:« رمانهای سیمون از ظلمتی ازلی شروع می گردند.» روح اعتراض به نظم موجود و جهان را دیگر خواستن در آثار دوبوار موج می زند. زوج دوبوار - سارتر که تا واپسین پرده رزم هیچ گاه به طور رسمی پیمان زناشویی نبستند و حاظر به استفاده از واژه "زن و شوهر" در مورد خود نشدند در مقطعی از زندگی خود در اوج دوران جنگ سرد به اتحاد شوروی نیز سفر کردند و حاصل آن سفر، چندین مقاله منتشر شده آنها درباره سرزمین شوراهاست. این دو، در تب و تاب سالهای دهه شصت میلادی و تکاپوی کنفدراسیون دانشجویان ایران در اروپا و امریکا،خصوصا  در سنگفرش های گرم پاریس، همچون بسیاری دیگر از روشنفکران و هنرمندان صاحب نام آن زمان جهان، از هر گونه کمکی به آزادیخواهان و عدالتخواهان ایرانی دریغ نکردند. سیمون دوبوار در یک هزار و نهصد هشتاد و شش میلادی،آخرین پرده رزم زندگی را کلید زد. سیمون در سن هفتاد و دو سالگی در شهر پاریس خاموش شد. نام آورترین  زن فمنیست تحولخواه جهان،در قبرستان "مون پارناس" پاریس جایی که بسیاری از بزرگان چون ساموئل بکت نیز آرمیده اند، در کنار همراه و همرزم زندگیش "ژان پل سارتر" آرام گرفت.