به طور معمول «هرمنوتيك» را در زبان فارسي به نظريه يا علم تأويل ترجمه كرده‌اند. شايع‌ترين و قديمي‌ترين فهم از اين كلمه, به اصول تأويل كتاب مقدس اشاره دارد. نخستين ظهور مستند اين كلمه در عنوان كتابي از «ي.ك.دانهاير» است كه در اواسط قرن هفدهم منتشر شده است؛ هرمنوتيك قدسي يا روش تأويل متون مقدس. عنوان كتاب مي‌رساند كه علم هرمنوتيك در حكم روش‌شناسي تأويل است نه علم تفسير. پس از انتشار اين كتاب, لفظ «هرمنوتيك» تداول بيشتري پيدا كرد. واقعيت اين بود كه انگيزه‌ي نيرومندي براي پروردن معيارها و ميزان‌هاي پايدار و متغير جهات تأويل كتاب مقدس وجود داشت؛ چرا كه در فاصله‌ي 1820-1720 سالي سپري نمي‌شد مگر آنكه يك راهنماي هرمنوتيكي جديد براي كشيشان پروتستان منتشر مي‌شد.